Smaak: Zacht, kruidig met laurier, een vleugje vanille en honing.
Four Roses is uniek binnen de Bourbon wereld. Éen van de belangrijkste verschillen met bourbons van andere distilleerderijen is dat Four Roses gebruik maakt van tien verschillende recepturen. Daar waar andere bourbons meestal slechts één receptuur gebruiken, is Four Roses het resultaat van het samenvoegen van verschillende recepturen. Hierdoor kan Four Roses als enige een nagenoeg constante smaak produceren. Elke keer weer. De tien recepturen verschillen van elkaar door gebruik te maken van verschillende graansoorten, verschillende gisten en verschillende onderlinge verhoudingen. Elke receptuur heeft zijn eigen smaakkarakteristieken en wordt minimaal vijf jaar gerijpt op nieuwe, gebrande eikenhouten vaten.
Geschiedenis
Over de naam Four Roses doen veel verhalen de ronde. Het meest romantische en plausibele verhaal gaat over een jongeman die eigenaar was van een whiskeystokerij. Deze jongeman Paul Jones Jr. werd verliefd op een ‘southern belle’ en vroeg haar ten huwelijk. Zij spraken af dat zij hem bij het volgende bal zou antwoorden door het dragen van een corsage. Dit gebruik stamde uit de ‘Victorian flower language’, een taal die bloemen gebruikte om te communiceren. In dit geval zou een corsage van drie rode rozen een afwijzing betekenen, vier rode rozen zou instemming met het huwelijk inhouden. Gelukkig voor Paul Jones Jr. droeg zij een corsage met vier rode rozen. Volgens de legende vernoemde hij, ter ere van dit heuglijk feit, zijn whisky naar deze corsage. De naam Four Roses was ontstaan.
Al in 1860 werd Four Roses in Atlanta in de staat Georgia geproduceerd. In verband met de drooglegging in 1884 verplaatste Paul Jones jr. de distilleerderij naar Louisville, Kentucky. De distilleerderij is gelegen in het rustieke platteland , vlakbij Lawrenceburg aan de oevers van de Salt River. In alle rust worden hier de verschillende whisky´s die het hart vormen van het Four Roses assortiment gedistilleerd en rijpen ze talloze jaren op eikenhouten vaten.
Tijdens de drooglegging in de jaren dertig mochten alcoholische dranken niet meer in Amerika verkocht worden. Four Roses mocht dat wel, namelijk op doktersrecept. Niet voor niets is de vrije vertaling van het woord whiskey dan ook ‘levenswater’!
